Patron

Jan Kochanowski (1530 – 1584) otwiera poczet największych polskich klasyków. Pisał językiem swojej epoki, ale jego wiersze są zrozumiałe bez objaśnień, wyraża dylematy swojego czasu, lecz jako poeta zadaje pytania, które są i naszymi pytaniami, a jako człowiek okazuje się nam niespodziewanie bliski – sposobem przeżywania religii, polityki, erotyki, zabawy. Uczy zgody z Bogiem i ze światem, ale zgody trudnej i nieostatecznej.

Hołd poetycki oddawali Kochanowskiemu twórcy różnych pokoleń i kierunków. Pozostał on w polskiej świadomości literackiej swoistym wzorcem i punktem odniesienia.

Jan Kochanowski jest bliski wszystkim tym, którzy interesują się polską poezją, którym bliska jest mowa polska i trwająca przez wieki więź łączności z tym, co nam pozostawił i co nadal jest składnikiem żywej współczesności. Więzi bliskości sięgają zresztą jeszcze dalej, przekraczając granice Polski i zasięgu języka polskiego, o czym świadczą liczne, mnożące się wciąż przekłady jego utworów na różne języki świata.

Spośród najważniejszych utworów Kochanowskiego należy wymienić: zbiory wierszy – Pieśni (1586), Fraszki (1584), Treny (1580), Psałterz Dawidów (1579). Dwa pierwsze zbiory zawierają utwory pisane niemal przez całe życie. Dramat Odprawa posłów greckich został wystawiony i wydany w 1578 roku. We wcześniejszym okresie pisał też Kochanowski utwory o charakterze politycznym, graniczące z epiką – Zgoda (1562), Proporzec albo hołd pruski (1569), Satyr albo dziki mąż (1564). Jest także autorem pierwszego w Polsce poematu heroikomicznego – Szachy (1566). W okresie młodości, ale także i później pisał elegie łacińskie, przetłumaczone przez Leopolda Staffa.

Od 3 czerwca 1993 roku zgodnie z życzeniem młodzieży i decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania w Częstochowie patronem naszej szkoły jest właśnie Jan Kochanowski.

Nadanie szkole imienia rozpoczęło rokroczne uroczyste obchody Dnia Patrona, w którym przyznawane są zaszczytne tytuły „Przyjaciela Szkoły” osobom szczególnie zasłużonym dla jej rozwoju.